Hola chicos!
1 DECEMBER
Op één december 2012 was het tijd om afscheid te nemen van ons college. Dit deden we via een eucharistieviering. Jullie moeten weten dat Bolivia een heel gelovig land is, en dat alles, of toch bijna alles in teken van God staat. Toen we dus afscheid namen van God en Jezus en whoever it may be, las op het einde nog een klasgenoot van mij iets heel mooi en hartverwarmend voor. Hij had over alle klasgenoten iets geschreven en het raakte de meeste tot in het diepste van hun hart. Velen lieten een traan maar om ons te troosten kwamen ze rond met zelfgemaakte sangria en warme hapjes!
Het was op de een of andere manier toch een geslaagde avond in het bijzijn van God en Jezus en whoever it may be..
2 DECEMBER
Twee december was de dag van de waarheid, na zwoegen en zweten een heel jaar lang, kregen we uiteindelijk ons diploma. We hadden er al duizend keren voor geoefend. Hoe iedereen met zijn papa of mama zijn diploma ging halen, hoe we daarna het volkslied gingen zingen, het collegelied en nog een ander lied dat wij hadden gekozen. Daarbij komt dat de leerkrachten wouden dat elke rij van groot naar klein ging. Duizend keer hadden we het geoefend. Duizend keer. Oefenen oefenen oefenen. En maar oefenen. En we bleven maar oefenen...
Ik ging mijn diploma afhalen met mijn papa, hij liep langs de rechterkant en ik langs de linkerkant, met mijn mooi uniform en mijn papa met hemd en das. De leerkracht gaf mijn diploma en ik gaf mijn diploma door aan mijn papa, na duizend miljard foto's en hier en daar een knuffel en kus, ging ik op mijn plaats staan klaar om het volkslied te zingen, (dat ik by the way helemaal niet ken, ik deed gewoon de leerkracht na die vooraan stond). Na de festiviteiten ging iedereen elkaar gaan feliciteren en om de avond in schoonheid af te sluiten zijn we Europees gaan eten... Hmmmm!
Klaar om te zingen!
3 DECEMBER
Drie december was de dag waar alle meisjes al hun hele middelbare schooltijd naar uitgekeken hadden. De dag waar alle meisjes zich een kleed voor 350 dollar lieten maken of kochten om er op hun best uit te zien op hun graduacion fiesta. Ikzelf heb een kleed laten maken maar heb bijna niks betaald. De grote dag was dus aangebroken en iedereen kwam aan met zijn familie. Voor we aan tafel mochten moesten we dansen met onze papa. En niet zo maar een dans! DE WALS! Ik die nog nooit gedanst had moest samen met mijn vader die drie keer in zijn leven de wals gedanst heeft, de wals dansen! We sukkelden een beetje, maar op het einde konden we het toch al wat beter, we lachten veel en mijn papa maakte de hele tijd droge mopjes. Daarna was het tijd om te dineren, whisky te drinken en eens goed uit de bol te gaan! We dansten toch wel tot 3h! 3h! Mijn nonkel wou nog een afterparty geven in zijn huis maar de tante strubbelde tegen. Dus was het maar naar huis! Daarbij wou mijn mama naar huis omdat mijn broer veel te veel gedronken had en bijna niet meer op zijn benen kon staan. Al een geluk dat hij de dag erna zich niks meer herinnerde of hij zou zich heel erg geschaamd hebben, pobrecito! Het was een heel leuk feest en het was de moeite waard om 3h bij de kapper te zitten (wat ik trouwens nooit meer in mijn leven doe!)
Met de meisjes
Met de taart
...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten